روش ANP، یکی از روش های تصمیم گیری چند معیاره و تحلیل سلسله مراتبی می باشد، که برای تعیین الویت معیارها و گزینه ها همراه با تعیین ارتباطات بین متغیرهای و وابسته به کار می رود. (فاضل و همکاران،1396) در واقع ANP یک روش جامع تصمیم گیری توسط توماس ساعتی(1996) یک روش جامع تصمیم گیری است، که برای انواع داده های کمی و کیفی مناسب است و توانایی بررسی وابستگی ها و بازخورد بین همه معیارها را دارد. (Zabardast,2013) فرایند تحلیل شبکه ای ANP در چهار مرحله انجام می گردد:

مرحله اول: تبدیل مساله به یک ساختار شبکه ای و تعیین ارتباطات

مرحله دوم: قضاوت ها دودویی و تعیین بردارهای الویت

مرحله سوم: تشکیل سوپر ماتریس و تبدیل به سوپر ماتریس کران دار

مرحله چهارم: انتخاب گزینه برتر(زبر دست،1389)

به منظور تشکیل ساختار مساله تمامی تعاملات بیم عوامل باید مورد توجه قرار گیرد. اینکه بین عناصر چه ارتباطاتی وجود دارد و کدام عناصر می توانند روی هم اثر بگذارند، مرحله کلیدی و بسیار مهم در مدل ANP است. بدیهی است عناصری که تعیین می گردند کاملا از یک جنس نبوده و همه ی آن ها بر هم اثر گذار نیستند. بنابراین از طریق شناخت موضوع و منطقه ی مورد مطالعه یا استفاده از مطالعات پیشین و یا مطاحبه با کارشناسان مربوط باید بتوان عناصری که با هم در ارتباط هستند را تعیین نمود. تا از طریق این ارتباطات، مقایسات زوجی بین آنها صورت گیرد. همه ی این روابط و وابستگی ها توسط روشی موسوم به سوپر ماتریس ارزیابی گردند. (فاضل و همکاران،1396)

  فرایند تحلیل سلسله مراتبی منعطف، قوی و ساده برای تصمیم­گیری یکی از کارآمدترین    تکنیک­های تصمیم گیری است که برای اولین برای توماس ال ساعتی[1] در سال 1980 مطرح شد. این تکنیک بر اساس مقایسه زوجی بنا نهاده شده است و امکان بررسی سناریو­های مختلف را به مدیران می­دهد.

    فرآيند تحليل سلسله مراتبي با شناسايي و اولويت بندي عناصر تصميم­گيري شروع مي­شود. اين عناصر شامل هدف، معيارها يا مشخصه­ها وگزينه­هاي احتمالي مي‌شود كه در اولويت بندي به كارگرفته مي‌شوند. فرآيند شناسايي عناصر و ارتباط بين آنها منجر به ايجاد يك ساختار سلسله مراتبي مي‌شود.

    بنابراين اولين قدم در فرآيند تحليل سلسله مراتبي ايجاد يك ساختار سلسله مراتبي از موضوع مورد بررسي مي‌باشد كه در آن هدف، معيارها و گزينه­ها و ارتباط بين آنها نشان داده شود. چهار مرحله­ی بعدي در فرآيند تحليل سلسله مراتبي محاسبه وزن (ضريب اهميت) معيارها (زير معيارها در صورت وجود)، محاسبه وزن (ضريب اهميت) گزينه­ها، محاسبه امتياز گزينه­ها و بررسي منطقي قضاوت‌ها را شامل مي‌شود (زبردست،1380).

    فرایند تحلیل سلسله مراتبی یکی از جامع­ترین سیستم­های طراحی شده برای تصمیم­گیری با معیارهای چند گانه است زیرا این تکنیک امکان فرموله کردن مساله را بصورت سلسله مراتبی فراهم می­کند و همچنین امکان در نظر گرفتن معیارهای مختلف کمی و کیفی را در مساله دارد این فرایند گزینه­های مختلف را در تصمیم­گیری دخالت داده و امکان تحلیل حساسیت روی معیارها و زیر معیارها را دارد، علاوه بر این بر مبنای مقایسه زوجی بنا نهاده شده، که قضاوت و محاسبات را تسهیل می­نماید همچنین میزان سازگاری و ناسازگاری تصمیم را نشان می­دهد که از مزایای ممتاز این تکنیک در تصمیم­گیری چند معیاره می­باشد. بعلاوه از یک مبنای تئوریک قوی برخوردار بوده و بر اساس اصول بدیهی بنا نهاده شده است (قدسی پور، 1388).